อุณห, อุณหะ หมายถึง [อุนหะ] ว. ร้อน, อบอุ่น. (ป.; ส. อุษฺณ).
[อุนหะ] ว. ร้อน, อบอุ่น. (ป.; ส. อุษฺณ).
[อุนหะพูม] น. ระดับความสูงต่ำของความร้อน นิยมวัดได้ด้วยเครื่องมือที่เรียกว่า เทอร์โมมิเตอร์.
น. อาการร้อน, อาการเร่าร้อน. (ป. อุณฺหาการ; ส. อุษฺณาการ).
ดู อุณห, อุณหะ.
[อุนนะหิด] น. กรอบหน้า, มงกุฎ. (ป. อุณฺหีส; ส. อุษฺณีษ).
น. ขนแกะ; ขนระหว่างคิ้ว. (ป. อุณฺณา; ส. อูรฺณา).
น. แมงมุม. (ป. อุณฺณานาภี; ส. อูรฺณานาภิ).